Door Liesbeth Nooteboom
Elk jaar weer overvalt het me als ik in september het tuincentrum binnen stap en daar een vol opgetuigde kerstafdeling aantref.
Kerstbomen te kust en te keur, echte- en kunstkerstbomen. In allerlei kleuren groen en allerlei verschillende maten.
Kerstbomen compleet opgetuigd en de een nog kleurrijker en uitbundiger dan de ander.
Verlichting in allerlei soorten en maten. Voor in de boom of aan huis.
Schappen vol met kerstballen en andere ornamenten om de kerstboom en je huis mee te versieren.
Kunstig ingerichte winterlandschappen met mini-huisjes, schaatsbanen en skipistes met heel veel verschillende muziekjes.
Alles voor feestelijk gedekte kersttafel.
Kortom: een bombardement aan lichtjes, glitters en muziekjes terwijl buiten de nazomer nog volop bezig is.
Naast dat Kerst bij het tuincentrum veel te vroeg begint, voel ik ook altijd iets van schaamte wanneer ik al die luxe uitbundigheid zie en de sfeer proef die opgeroepen wordt.
De schaamte die ik voel, is de schaamte tegenover al die mensen die niet het geld hebben om met de laatste kerstbomenmode mee te doen. Mensen die niet het geld hebben om carpaccio als voorgerecht te serveren.
En ergens voel ik ook schaamte naar God toe. Schaamte over de toenemende commercie rondom kerst. Schaamte dat het ons, mij, niet lukt om handen en voeten te geven aan het engelenlied: ‘Vrede op aarde en in mensen een welbehagen.’ Dat het ons niet lukt om welvaart eerlijker te verdelen zodat ieder mens geld heeft om af en toe eens luxe te doen. Tegelijk zet het me ook aan het denken wat kan ik doen om bij te dragen aan een rechtvaardiger wereld?
In september denk ik dan ook altijd bij mezelf: ik ga niets in huis doen met Kerst……. Maar dan wordt het Advent. Aan Advent wil ik wel meedoen. Die tijd van verwachten en toeleven naar Kerst. Je huis klaarmaken voor een feest.
Het thema van de liturgische Adventsschikking van de Protestantse kerk van dit jaar is hetzelfde als het jaarthema van de Protestantse kerk: Aan tafel. Elkaar ontmoeten rond de maaltijd. In de ander, de Ander ontmoeten. Want Christus IS gekomen.
Voor de Adventsperiode maak ik thuis een adventsschikking waarbij ik me laat inspireren door de ideeën uit de brochure symbolisch bloemschikken. De schikking vertelt het verhaal van Batseba, Ruth, Rachab en Tamar. Vrouwen die genoemd worden in het geslachtsregister van Jezus. Vrouwen die geen gemakkelijk leven hadden. Hun verhalen herinneren mij ook aan mannen, vrouwen en kinderen in de wereld van vandaag die het niet makkelijk hebben. Ik bid voor hen wanneer ik zondag na zondag steeds een kaars meer aansteek. Het licht van de kaarsen herinnert mij aan de hoop en de zekerheid dat God deze wereld ziet en vasthoudt. Het licht dat steeds sterker wordt herinnert mij aan de verantwoordelijkheid die wij hebben voor de gehele Schepping, mens, dier en natuur, totdat de uitnodiging om aan tafel te gaan definitief klinkt: ‘Komt, want alle dingen zijn gereed’.
Gezegende Kerstdagen gewenst.
Liesbeth Nooteboom
