Prioriteit
‘Wij hebben een urgentielijst gemaakt’
zegt de predikant tegen mij als we de draad van een gemeentebegeleiding
die anderhalf jaar op een laag pitje heeft gestaan
weer proberen op te pakken.
‘En - hoe zal ik het nu tegen je zeggen –
éérst moeten de mensen terug in de kerk.
Geen idee hoe dat moet,
maar dat heeft prioriteit.
We moeten orde op zaken stellen
de gebouwenkwestie regelen,
dán pas kunnen we weer in gesprek over samen kerk zijn
wat dat betekent
wat daarvoor nodig is
en hoe we dat zullen inrichten.
Begrijp je?’
Nou…nee
eigenlijk niet.
Ja, ik begrijp dat hij vindt
dat het opgeschorte gesprek over samen kerk zijn
voorlopig nog niet aan de orde is.
Volgens mij is het een misvatting
dat de gemeente weer terug moet naar af:
de mensen op zondagmorgen weer in de bank
achterstallig onderhoud plegen
orde op zaken stellen
voordat je weer gaat nadenken over hoe je eigenlijk kerk wilt zijn.
Anderhalf jaar lang zijn we ‘anders dan anders’ kerk geweest.
We voelden ons geroepen om de kern van onze gemeenten
- van het waarom en waartoe wij er zijn -
in leven te houden.
We zijn opnieuw bepaald bij wat wezenlijk is voor onze geloofsgemeenschap
en wat we eigenlijk best kunnen missen.
We hebben ontdekt hoe inventief en creatief we kunnen zijn
in het vormgeven van livestream-vieringen.
We hadden daarbij vaak meer bezoekers
dan tijdens een traditionele kerkdienst.
Ook van buiten de gemeente.
Kennelijk zijn er meer mensen betrokken dan we wisten.
We hebben de jongere generaties hard nodig gehad
om ons voor te gaan in het gebruik van digitale communicatie -
en ze waren er!
We hebben andere manieren gevonden om betrokken te zijn
bij elkaar, bij de kerk, en bij de buurt.
We ontdekten nieuwe bondgenoten.
We hadden geen vast programma
geen overvloed aan commissies en vergaderingen
wel allerlei spontane initiatieven en ideeën
die we de ruimte gaven.
We gaven elkaar en de dominee krediet.
Er was niemand die zei:
hoort het wel zo?
Is dit eigenlijk wel kerk?
Als het gesprek over hoe we kerk willen zijn anderhalf jaar geleden al nodig was
dan lijkt dit me het uitgelezen moment om daaraan te beginnen.
Vooruitkijken
met ons verlangen voor de gemeente als uitgangspunt
wetend waartoe wij geroepen zijn
en wat voor ons van waarde is
met een schat aan nieuwe ervaringen
waar zou dat toe kunnen leiden?
Kijk:
dat zijn nu de gesprekken die wij
van MET ANDERE OGEN
graag begeleiden.
Op een heidag met de kerkenraad bijvoorbeeld.
En daarna met de breedte van de gemeente.
Zo’n gesprek hoeft trouwens niet oeverloos te duren.
Want kerk-zijn, dat moet je gewoon dóen.
Dáár komen de mensen voor!
Kijk maar eens naar aanbod: diensten aan kerken en ons aanbod voor predikanten en kerkelijk werkers
En neem contact met ons op voor een informatief gesprekje!
Els Deenen
